Veel van mijn cliënten komen met een vraag die gaat over patronen: “waarom lukt het me niet om een betere relatie te hebben; wat maakt dat ik nog steeds ruzie maak met mijn broer; hoe komt het dat ik me steeds laat overdonderen door mensen die wat meer recht voor zijn raap communiceren”?
“met mijn hoofd begrijp ik het wel, ik heb er al zoveel mee gedaan, maar toch…”
“ik wil het anders, maar dat lukt me niet.”
Natuurlijk kunnen we daar met een (familie) opstelling naar kijken.
En vaak pak ik dan eerst mijn set poppetjes erbij.
Ik leg uit met behulp van de poppetjes hoe het werkt met familiesystemen en ik laat mijn cliënt poppetjes kiezen voor degenen die met de vraag te maken hebben. Vaak zijn dat behalve cliënt zelf, de ouders en broers en zussen: het gezin van herkomst.
In een kwartiertje maken we samen al heel veel helder. Eigenlijk door ‘simpelweg’ een paar poppetjes neer te zetten. Hierdoor komt het verhaal meteen voor je ogen tot leven, zie je verbindingen en patronen en hoe alles en iedereen zich tot elkaar verhoudt.
En wat je eenmaal ziet, zit in je bewustzijn. En dan kun je er iets mee.
Meestal ga ik dan over naar een grotere opstelling op de vloer. Daar kan mijn cliënt zelf in zijn of haar opstelling plaatsnemen en verkennen we samen hoe het is om daadwerkelijk stappen te nemen om je eigen plek in te nemen.
Ik werk dus zowel met een tafelopstelling als met een vloeropstelling met representanten of vloerankers (matjes).
Beiden hebben hun eigen waarde.
Een tafelopstelling is vaak een laagdrempelige start, werkt snel en kun je overal toepassen.
In een vloeropstelling kunnen de mensen die je familie representeren meevoelen en meebewegen. Met vloerankers kun je zelf de energie van de verschillende plekken verkennen. Met een vloeropstelling kun je de levensstroom die loskomt via je lijf ervaren.
Wat beide werkwijzen sowieso doen is inzicht in onbewuste patronen brengen, zodat je bewuster en vrijer je pad kunt vervolgen!